متأسفانه از رفتار و گفتار دولتمردان سیزدهم اینگونه برمیآید که اینترنت را فرصت ندانسته و تهدید تلقی میکنند. دردناکتر آنکه گویی مردم را تودهای ناآگاه و بیاطلاع فرض میکنند، آنجا که از کسب مجوز فعالیت شرکتهای بینالمللی برای فعالیت در ایران صحبت میکنند گویی یا میخواهند از زیر بار توسعه ارتباطات بینالمللی به این بهانه فرار کنند یا اینکه زمان خریده و این مطالبه عمومی را مشمول مرور زمان کنند. این در حالی است که برنده اصلی وضعیت فعلی، مافیای فروش فیلترشکن بوده و بازنده اصلی آن مردم نجیبی هستند که در این اوضاع اسفناک اقتصادی ناچارند بخشی از سبد ماهانه خود را هم صرف خرید فیلترشکن برای رسیدن به بدیهیترین حقشان، دسترسی آزاد به اینترنت جهانی کنند.