ایران ما از دیرباز بر پهنه خشک گیتی جا خوش کرده است و در امتداد قرن ها، هماره در ستیزی بی پایان با طبیعت خویش، برای کاویدن آب گرانبها از دل خویش با خود در چالش بوده است. در یک قرن گذشته فرآیند مدرن شدن و توسعه شهر نشینی و بهبود بهداشت و افزایش امید به زندگی به رشد لجام گسیخته جمعیت انجامید بی آنکه برای تامین آب مورد نیاز این جمعیت کلان، روش پویا و کارآمدی اندیشیده شود.
