قانون fatf، یک قرارداد یا یک پیشنهاد؟

این روزها قانون fatf مورد وثوق قرار نگرفته است و همه آن را خوب ندانسته و ایراد می گیرند در صورتی که fatf یک قرارداد نیست بلکه یه پیشنهاد در مقابله با پولشویی می باشد و اینکه مواردی که این گروه تعیین میکنند برای خیلی از کشورها و سرمایه گذاران ملاک تصمیم گیری است که آیا با این نوع کشورها وارد کار زار اقتصادی بشوند یا خیر و این گروه به دولتها نیز کمک می کنند تا به کار گیری راههای پیشگیرانه از ورود پولهای نامشروع و قاچاق و......به اقتصاد جلوگیری کنند و اینکه کشورهایی که عضو این گروه هستن تا مقدار زیادی از تروریسم مبرا هستن.

این گروه فقط نظر مشورتی به کشورها و در نهایت به سرمایه گذاران در مورد ریسک سرمایه گذاری می دهند.

اما این گروه یک لیست سیاه دارد که کشورهای پرخطر از نظر ریسک سرمایه گذاری و امکان وجود تروریسم را دارند و در دنیا منتشر می گردد و کشورهای دیگر هرگز در این کشورها سرمایه گذاری نمی کنند و در شرایط حساس اقتصاد ما رفتن در این لیست یعنی رساندن سرمایه گذاری در کشور به صفر و این یعنی نابودی اقتصاد.

نگران نباشیم این کارشناسان اطلاعات مالی کشور مارا نمی بینند بلکه فقط وفقط راهکار پیشگیرانه می دهد در نتیجه نمی توانند اطلاعات مالی ما را به سایر کشورها بدهند و این گروه نمی توانند شرکتی یا شخصی را اعلام تحریم کند.

در این شرایط حساس که اقتصاد تحت فشار هست اگر جز گروه fatf نشویم خیلی از بانکها دنیا حتی پول نفت وپتروشیمی و ...... را برای کشور ما انتقال نمیدهد و سرمایه گذار وارد ایران نمی شود و باز تاکید میکنیم این قانون نیست بلکه راهکار است که میتوانیم با قانونهای کشور آنها را اجرایی کنیم.

آدم ها ممکن است برای سفر کردن، توصیه‌های دیگران را جدی نگیرند و تصویرسازی رسانه‌ای از ایران را به عنوان کشوری نا امن و نا مناسب برای سفر کردن کنار بگذارند، اما سرمایه و پول ذاتاً محافظه کارند، حتی بعد از اینکه محدودیت‌های بین المللی برای سرمایه گذاری در ایران، از منظر قانونی به طور کامل برطرف شود، برچیده شدن تک تک توصیه های منفی در مورد ایران، و باز شدن درهای بازارهای مالی به روی سرمایه خارجی نیازمند زمان بیشتر است.