بیانیه تحلیلی حزب ندای ایرانیان در سالگرد پلاسکو
حزب ندای ایرانیان در سالگرد حادثه پلاسکو و به یاد دریادلان شهید حادثه سانچی بیانیه‌ای صادر کرد.
به گزارش پایگاه خبری ندای ایرانیان، متن این بیانیه به شرح زیر است:
لزوم علت یابی به جای مقصر یابی
چند روز مانده به سالگرد حادثه تلخ پلاسکو و در حالی که خود را برای مراسم بزرگداشت آتش نشانان شجاع و فداکار آماده می کردیم، بار دیگر اتفاقی تلخ اینبار هزاران فرسنگ دورتر از وطن، قلب همه مان را بدرد آورد. حادثه ای ناگوار در میان آبهای پر تلاطم، نفتکش سانچی را همراه با سی و دو خدمه و قلب میلیون ها ایرانی نگران، اسیر پنجه های آتشین بی رحم خود ساخته و همراه با تحمیل میلیاردها ریال خسارت انسانی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، غرور ملی را نیز شدیداً خدشه دار نمود.
آنچه بعد از چنین واقعه ی ناگواری می تواند آلام جامعه را کمتر سازد، شناسایی علت این اتفاقات و تدبیری برای عدم تکرار تلخ کامی ها است. هر ساله در کشور هزاران قربانی جان خود را بخاطر تصادف، آتش سوزی، ریزش ساختمان، فرونشست زمین، آلودگی هوا و...، به گونه ای از دست می دهند که گویی جنگی اعلام نشده در متن جامعه در جریان است، نبردی که خسارات و آمار مرگ و میر آن کمتر از جنگ های نظامی نیست.
این طور نیست که بمبی روی محله‌ای افتاده و عده‌ای جانشان را از دست داده باشند. این جنگی است علیه تمامی شهروندان که در این شهر و کشور زندگی می کنند؛ آناتول فرانتس نویسنده شهیر فرانسوی روزی گفته بود «برخی از مردم، حوادث را سهم انسان از خدا در روی زمین می‌دانند» و گویا این بهانه‌ایی است برای تلاش نکردن آنهایی که مسئولیتی برعهده دارند
ما ظاهراً تا همیشه گرفتار بحران مدیریت، مدیریت بحران و مدیریت ریسک در کشور هستیم و اراده ای برای یافتن "علت" و در جهت بهبود وضعیت، حرکت کردن وجود ندارد. چند نفر از شهروندان این کشور کُشته شوند تا مدیران ما قبول کنند مدیریت بحران و ریسک نمی‌دانند؟ یک باران، یک سیل کوچک، یک آتش‌سوزی در این کشور مصیبت تولید می‌کند.
نمی توان تا ابد چند روزی بازی «تشکیل کمیته بررسی» و «غافلگیر شدیم» «با خاطیان برخورد می‌شود» و «همدردی با خانواده جانباختگان» و... را ادامه داد و هرسال شاهد آمار مرگ و میر ناشی از وقایعی که با تدبیر می توان خسارت های ناشی از آن را به حداقل کاهش داد باشیم. نتیجه چنین عملکردی جز بی اعتمادی و احساس فقدان امنیت در جامعه چیز دیگری نخواهد بود. یادمان باشد تحقق هدف مستلزم دانایی، برنامه‌ریزی و تدبیر است، مسئولان ما همیشه در میان درختان به دنبال دیدن جنگل هستند. علت بروز مشکلات نادانی نیست بلکه دانسته‌های غلط یا فرار از مسئولیت و پاک کردن صورت مسئله است.
در میانه خبرهایی همچون: تصادفات مرگبار اتوبوس بچه‌های مدرسه، آتش سوزی‌های شهری، سپس پلاسکوی ویران و سیل آذربایجان و امروز نفتکش سانچی و مواردی از این دست، موضوعی که افکار عمومی را درگیر کرده این است که به چه علت ما از حادثه ای به حادثه دیگر میرویم بدون آنکه طرحی برای جلوگیری یا کم کردن خسارات داشته باشیم؟ در مواجهه با این وقایع چه کردیم که حتی گامی برای مهار آن پیش نرفته ایم؟
«مقصریابی به عوض علت‌یابی» و اصل بقای انسان به عنوان مقصر و متهم اصلی، به خصوص آن کسی که جان خود را از دست داده و دیگر نیست شاید ساده ترین راه برای توجیه اذهان باشد اما قطعاً راه حل مشکلات ما نیست. دیروز شهروندان آذرشهر و هر روز رانندگان جاده ایی و قبل از آن هم مغازه داران پلاسکو و کارگران کارخانجات و معادن و امروز نفتکش سانچی، بالاخره، انسانی خواهد مرد که اصل بقای مقصریابی را در مورد او اجرا کنیم. اما مدیران ما باید یک بار به این سوال پاسخ دهد که مثلاً در سیلی که دبی آن ۱۴۰ متر مکعب در ثانیه است، نمی توان اقدام پیشگیرانه انجام داد؟
چه باید کرد؟
بدیهی است ما حق دانستن و ایمنی داریم. ما باید بدانیم در چه وضعیتی در جامعه قرار داریم و چه باید بکنیم و چه نیاز داریم و این یعنی آموزش در سطح موثر برای مردم؛
آموزش به تنهایی کافی نیست. شهروندان ابزار نیاز دارند. یک آتش‌نشان و یک امدادگر هم شهروند هستند. ابزار کنترل بحران از بهترین نوع و تکنولوژی برای کشوری حادثه خیز الزامی است هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت.
ما یک باور قطعی نیاز داریم و آن این است تا وقتی حلاج کار آهنگر کند وضع به همین منوال است. ما برای تصدی یک پست به تخصص آن پست نیاز داریم.
بازنگری قوانین ایمنی کشور درتمام سطوح با ضمانت اجرایی مناسب توسط متخصصین و به دور از لابی های مرسوم یک ضرورت است.
استفاده علمی و غیر جناحی از صدا و سیما برای آگاهی مردم ضروری است.
تشکیل کارگروه دائمی ایمنی شهری صرفاً با انتخاب شایستگان اجرایی در حوزه ایمنی به عنوان بازوی تخصصی ایمنی با وظیفه خوراک‌رسانی به نهادهای اجرایی و مسئول بدون اعمال نفوذهای مختلف برای انتخاب اعضاء میسر است.
ایجاد یک سیستم موثر مدیریت ریسک و اجرای قطعی خروجی‌های آن را توصیه می کنیم.
و البته از همه مهمتر حس مسئولیت پذیری در تمام مسئولان و همچنین فرهنگ عمل کردن به جای حرف زدن و رهنمود دادن زیرا به عمل کار برآید...
و بالاخره اینکه هر چند اصل اساسی در کنترل حوادث، به درستی بر اولویت اقدامات پیشگیرانه قبل از وقوع تاکید دارد ولی بهره برداری مناسب از حوادث رخ داده می تواند ضمن خنثی کردن این تهدید عظیم، آنها را به فرصتی بی بدیل در طراحی و اجرای برنامه ها و مداخلات پیشگیرانه تبدیل نموده و از تحمیل خسارات آتی جلوگیری نماید. برای این منظور اجرای موارد زیر ضروری بنظر می رسد:
۱. تشکیل تیم مستقل تجزیه و تحلیل حوادث بزرگ و ملی که فارغ از جناح بندی های سیاسی معمول بتواند اقدام به ریشه یابی علل اصلی حوادث بزرگ نموده و مسئولیت پیگیری اجرای کامل پیشنهادات اصلاحی را بر عهده بگیرد.
۲. اصلاح نگاه مقصر محوری به تقصیر محوری در تحلیل حوادث ملی و بزرگ، بطوری که ریشه یابی و اصلاح علل حوادث فاجعه بار تنها با مقصر جلوه دادن یک فرد و یا گروه خاص به اتمام نرسد.
۳. آنالیز پیامدهای اقتصادی و اجتماعی حوادث بزرگ و تعیین سهم اثرات فاجعه بار حوادث بزرگ بر اقتصاد کشور
۴. گنجاندن سرفصل های آموزشی در مقاطع مختلف تحصیلی در زمینه علل بروز حوادث و اصول پیشگیری از آنها
۵. طراحی، تدوین و ارائه برنامه های آموزشی مناسب برای ارتقاء سطح دانش و فرهنگ ایمنی عموم مردم مبتنی بر اصول علمی بصورت مداوم از طریق صدا و سیما.
در خاتمه، حزب ندای ایرانیان ضمن ابراز همدردی صمیمانه با خانواده های داغدار و مردم ماتم زده و صبور ایران، در کنار اینکه تکرار اینگونه حوادث فاجعه بار و غم انگیز را تاسف برانگیز می داند، نگرانی عمیق خود را از فقدان برنامه و تدبیر مشخص جهت جلوگیری و کاهش تبعات اینگونه حوادث فاجعه بار اعلام می دارد. همچنین بار دیگر بر اهمیت توجه به مدیریت بحران و در اختیار گرفتن ابزار مناسب جهت کاستن از تبعات چنین حوادثی و نیز اطلاع رسانی شفاف، کافی و به موقع حوادث تاکید نموده و آن را جزء حقوق انکارناپذیر مردم دانسته و بر ضرورت تشکیل سریع کمیته تخصصی و مستقل این حادثه و سایر حوادث ملی و درس گیری از حوادث و همچنین پیگیری به نتیجه رسیدن اقدامات و پیشنهادات اصلاحی تاکید می نماید.