مسمومیت سریالی دانش آموزان و سکوت معاونت زنان رئیسی !

مرضیه امیری عضو شورای مرکزی ندای ایرانیان درباره مسمومیت های سریالی دانش آموزان طی سه ماه اخیر و بی عملی دولت و مجلس در برابر آن نوشت: در کشوری که با خبر و حادثه روز آغاز می شود و با حادثه ای دیگر به پایانی رسد، در کشوری که هر کجا سر می گردانیم خیل گرفتاران از حوادث متنوع مقابل چشمانمان است که برای برخی از آنها در کوتاه زمانی به قد یک صبح تا بعدازظهر مسببان و مجرمان شناسایی، پیگیری و دستگیر می شوند و چه بسا به اشد مجازات در سه روز می رسند! نزدیک به سه ماه است هر طلوع که چشم می گشاییم چهار ستونمان از حضور دخترانمان در مدرسه بعنوان خانه دومشان می لرزد. نزدیک به سه ماه است بیش از ۳۰ مرکز آموزشی دختران در شهرهای قم، بروجرد، تهران و اردبیل و حالا نیز پردیس درگیر جنایتی علیه جان و سلامت کودکان و نوجوانان شده اند، حال شماری از دانش آموزان وخیم گزارش شده و شایعاتی نیز مبنی بر فوت برخی از دختران دانش آموز به گوش می رسد.

آنچه کاملاً مشهود است حضور اقلیتی متحجر در پس این ماجراست که با برنامه ریزی و بصورت کاملاً هدفمند تلاش می کند با دهن کجی به جامعه در شرایط حساسیت بالای مردم نسبت به وضعیت زنان و دختران، نشان دهد آنچه ما میخواهیم اتفاق می افتد نه خواست شما. آنچه از این رخداد به اذهان متبادر می گردد نشان دادن ضرب شصت و زورآزمایی با مردم توسط افرادی است که جز دشمنی و تشنج را برای این مردم و کشور نمی خواهند و هراس هر روزه جامعه برایشان نانی و آبی در انبان دارد. این اقلیت تلاش دارند با ناامن کردن مدارس و بالطبع فضای عمومی جامعه مانع حضور دختران ما در مدارس و در پی آن فعالیت و حضور زنان در اجتماع شوند. این جریان فکری با انجام این افعال شنیع تلاش می کنند با پس زدن وعقب راندن تلاش جامعه و دختران جوان و نوجوان برای احقاق حقوق بیشتر، جنگ روانی ایجاد نمایند و نمی اندیشد در شرایطی که نیمی از جمعیت ما را زنان تشکیل داده و درصد بالایی از دانش آموزان و راهیافتگان به دانشگاههای ما را این بخش از جمعیت تشکیل می دهند چه تاثیرات و تنشهای روانی به جامعه وارد کرده و مسبب چه مشکلاتی خواهند شد.

یکی از مواردی که در این شرایط بحرانی باعث تاسف بسیار است بی عملی کامل دولت بویژه معاونت زنان رییس جمهور بوده که وظیفه اصلی ایشان دفاع از حقوق زنان و پیگیری مشکلات این حوزه است، از خانم خزعلی با همه علاقمندیشان به تریبون هیچ صدایی شنیده نشده و هیچ واکنشی دیده نمی شود. گویی این اتفاقات در کره خاکی دیگری در حال رخ دادن است، ایشان که معمولاً و به سرعت نسبت به کوچکترین اتفاق در کشورهای غربی واکنش نشان می دهند در حال حاضر که اینجا، در ایران، در کشوری با سابقه تاریخی و کهن در حوزه حقوق و آزادی زنان، چنین حادثه مخربی زندگی زنان و دختران را تحت تاثیر قرار داده چشمان خود را بسته اند و هیچ تحرکی از ایشان نه تنها در پیگیری دیده نمی شود که حتی اظهار نظری هم نمی کنند. گویی شرح وظایف حوزه معاونت زنان ریاست جمهوری تنها برگزاری همایش های فاخر صدها میلیاردی و بریز و بپاش برای مدلهای روسی و لبنانی است.

همچنان که دیگر قوه کشور، کمیسیون زنان قوه مقننه نیز در صندلی های بهارستان در خواب خوش به سر برده و از خاطر مبارک پاک نموده اند که نماینده پارلمان، نماینده مردم است و با رای مردم برای دفاع از حق مردم در این صندلهای راحت، جا خوش کرده و لمیده اند گویی بوکوحرام در حال انجام این تحرکات در کشور است یا احیاناً شاخه ایران طالبان و القاعده فعال شده که از هر جایی صدایی در محکومیت این جریانات بلند شده جز خانه ملت.

این پارلمان چه نمایندگی از ملت بر عهده دارد جز حضور و شعارهای نمایشی به وقت تیاتر برای مسابقه کسب امتیاز تایید صلاحیت، که‌در زمان نیاز مردم در سکوت محض به سر می برد.

جامعه زنان ایران از نهادهای امنیتی کشور متوقع است که هر چه سریعتر محرکان و عوامل این حوادث مخرب زنجیره ای را معرفی کرده تا قوه قضاییه با رسیدگی مستقل و قاطعانه به جرم این افراد و اشد مجازات امنیت روانی را به جامعه برگرداند.