عضو شورای اطلاع رسانی دولت گفت:شاهد تجاوز سازمان‌های بین‌المللی مدعی متولی حقوق بشر به اعلامیه جهانی حقوق بشر و کنوانسیون‌ها و پیمان‌های بین‌المللی با سکوت مرگبارشان در برابر نقض قوانین صریح بین‌المللی هستیم و دنیا باید واقعیت دردناک درباره مجامع بین المللی را بداند.
ادامه مطلب
مراسم تشییع پیکر تعدادی از شهدای حمله رژیم صهیونیستی، روز سه‌شنبه با حضور مردم و مسئولان در شهرهای همدان و اسدآباد برگزار شد.
ادامه مطلباصلاحطلبان، به‌عنوان جریانی که هم به نظام جمهوری اسلامی تعلق دارند و هم با بخش بزرگی از بدنه ناراضی جامعه پیوند دارند، در موقعیتی استثنایی قرار دارند تا از افکار عمومی، انسجام اجتماعی و هویت ملی در برابر جنگ ترکیبی دشمن محافظت کنند.
ادامه مطلبحزب ندای ایرانیان حمله نظامی آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران را به‌شدت محکوم کرد: ترامپِ بی‌ثبات و جنگ‌طلب، تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی است/ سکوت خفت‌بار سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نه بی‌طرفی که همدستی با جنایت است/ صلح پایدار در خاورمیانه تنها با توقف کامل ماشین تجاوزگری آمریکا و رژیم صهیونیستی ممکن است
ادامه مطلبشورای سیاستگذاری حزب ندای ایرانیان درباره تجاوز رژیم صهیونیستی در نشستی تشکیل جلسه داد و اعلام کرد: هدف متجاوزان صرفاً تخریب تأسیسات هسته‌ای و نظامی یا زیرساخت‌های شهری نیست؛ بلکه آن‌ها در پی برهم زدن نظم عمومی، ایجاد فضای بی‌ثباتی اجتماعی، تضعیف انسجام ملی و در نهایت، فراهم‌کردن بستر فروپاشی و تجزیه ایران هستند.
ادامه مطلبوقتی صدای عبور موشک‌ها از آسمان به گوش می‌رسد، بسیاری از مردم وحشت‌زده می‌شوند، اما در غزه کودکانی با زخم‌هایی کهنه از جنگ و جنایت، دست‌های کوچکشان را بالا می‌برند و برای اصابت موشک‌های ایران به هدف دعا می‌کنند.
ادامه مطلبمن متولد دهه‌ی شصت‌ام؛ نسلی که با صدای آژیر قرمز و سایه‌ی جنگ بزرگ شد. ما چشم به جهان گشودیم در روزگاری که خاک این سرزمین زیر آتش جنگ ایران و عراق می‌سوخت و مادران‌مان با دلهره‌ی برگشتن پدرانمان و فرزندان از جبهه، شب‌ها به خواب می‌رفتند. کودکی‌ام در صف کوپن، کمبودها و شعارهای بلند انقلابی گذشت. سال‌های پایانی جنگ را به یاد دارم؛ آن صبح داغ مرداد ۶۷ که «جام زهر» را شنیدیم، بی‌آن‌که مفهومش را بدانیم. مدرسه رفتیم در دوران بازسازی، با امیدهای تازه‌ای که از دولت سازندگی شنیده می‌شد. ولی زندگی برای ما هرگز آسان نشد؛ نه در دوران اصلاحات، نه در دوران تحریم، نه در سایه‌ی تندبادهای سیاسی. نوجوانی من با دوم خرداد ۷۶ گره خورد؛ با شور خیابانی که برای نخستین بار دیدم. روزهایی که گمان می‌کردیم همه‌چیز ممکن است. اما ناآرامی‌های کوی دانشگاه ۷۸ و سرکوب، نشان‌مان داد که راه آزادی هنوز پرپیچ‌وخم است.
ادامه مطلبگاهی وطن آن‌قدر بزرگ است که حتی تلخی‌های حکومت را باید در سایه‌اش فراموش کرد.
ادامه مطلب